Stap 2: Het tuig om
Optuigen, dat doe niet alleen met een kerstboom
Nu Bauke goed onder het zadel loopt, is het de bedoeling dat hij wordt beleerd voor de koets. Ik begin met longeren met alleen een mentuig op Bauke. Ook het tuig vindt Bauke in het begin wel spannend. Zodra ik de singel op zijn rug leg, raakt hij gespannen. Hij loopt niet weg, doet geen gekke dingen en blijft op mij letten. Zolang ik rustig blijf en het tuig langzaam verder opdoe, wordt Bauke rustiger en meer ontspannen.
Als Bauke is opgetuigd loop ik rustig met hem naar de binnenring van onze stapmolen. Een veilige omgeving om de eerste passen als menpaard te zetten. Op het tuig reageert Bauke heel braaf. Maar de oogkleppen, die hij juist tegen het schrikken opheeft, vindt hij helemaal niks. Wie had dat gedacht? Wat zal ik doen? Moet hij maar gauw wennen aan de oogkleppen? Hij moet natuurlijk niet leren dat hij overal onderuit komt als hij even moeilijk doet. Of zal ik ze er af halen? Was niet één van mijn stelregels: stap voor stap? Ik adviseer juist om het paard met kleine vooruitgangen te belonen. En zo gezien heb ik Bauke vandaag met twee nieuwe dingen ‘opgezadeld’: het borststuk en de oogkleppen. Weet je wat, ik haal ze eraf. En direct is Bauke weer rustig. Ik longeer hem door de binnenring. Hij heeft vandaag een prachtige stap gezet op weg naar zijn bestaan als wagenpaard. Op dit hoogtepunt stop ik voor vandaag.
Geef een reactie